معایب اسپورتیج 2016؛ بررسی تخصصی مشکلات فنی

معایب اسپورتیج 2016

کیا اسپورتیج 2016 یکی از پرطرفدارترین کراس‌ اوورهای بازار ایران و جهان در زمان عرضه‌ اش بود. طراحی جذاب، امکانات متنوع و قیمت نسبتاً مناسب، این خودرو را به گزینه‌ ای وسوسه‌ برانگیز برای بسیاری از خریداران تبدیل کرد. اما وقتی پای تحلیل فنی به میان می‌ آید، نگاه صرفاً ظاهری نمی‌ تواند معیار دقیقی باشد. همان‌ طور که هنگام بررسی یک خودرو تنها به طراحی و تجهیزات نگاه نمی شود، در مورد اسپورتیج 2016 نیز لازم است از زاویه‌ ای تخصصی‌ تر، معایب و نقاط ضعف آن بررسی شود.

از تجربه سواری گرفته تا عملکرد سیستم‌ های فنی نظیر تعلیق، موتور، گیربکس، مصرف سوخت و کیفیت مواد استفاده‌ شده در ساخت لوازم یدکی اسپورتیج؛ هر کدام می‌ توانند در تجربه کاربری نقش تعیین‌ کننده‌ ای داشته باشند. این مقاله با دیدی تخصصی، معایب اسپورتیج 2016 را بررسی می‌ کند تا شما را با واقعیت‌ های فنی این خودرو بیش از پیش آشنا سازد.

نگاهی به مشخصات فنی کلی اسپورتیج 2016

کیا با عرضه نسل چهارم اسپورتیج در سال 2016، تلاش کرد تا ترکیبی از طراحی مدرن و تجهیزات به‌ روز را ارائه دهد که مورد پسند بازارهای جهانی، خصوصاً آمریکا و اروپا باشد. طراحی جلوپنجره موسوم به “پوزه ببر” و چراغ‌ های جلو که به سبک جدید طراحی شده‌ اند، نگاه‌ ها را به خود جلب می‌ کردند. اما این تمرکز بر ظاهر باعث شد برخی ویژگی‌ های فنی و ارگونومی داخلی به حاشیه رانده شوند. در واقع، کیا بیشتر از آنکه بر تجربه رانندگی و دوام فنی تمرکز کند، به ظاهر خودرو بها داد.

اسپورتیج 2016 با پیشرانه‌ های مختلفی عرضه شد؛ از جمله موتور 2.0 لیتری تنفس طبیعی و موتور توربوشارژ 1.6 لیتری. گیربکس‌ های 6 سرعته اتوماتیک یا 7 سرعته دوکلاچه برای نسخه‌ های مختلف این خودرو در نظر گرفته شده بود. سیستم تعلیق جلو از نوع مک‌ فرسون و عقب از نوع مولتی‌ لینک طراحی شده و سیستم ترمز دیسکی در هر چهار چرخ، سطحی از ایمنی معقول را فراهم می‌ کرد.

با این حال، هنگام بررسی عملکرد در شرایط واقعی جاده و بررسی کیفیت اجزا، ایرادات قابل توجهی از نظر مهندسی دیده می‌ شود. در ادامه به بررسی تخصصی این معایب خواهیم پرداخت.

بررسی سیستم تعلیق و کیفیت سواری

یکی از نخستین انتقادهایی که به اسپورتیج 2016 وارد شده، مربوط به سیستم تعلیق آن است. گرچه مهندسان کیا سعی کرده‌ اند ترکیبی از پایداری و راحتی ارائه دهند، اما در عمل این سیستم بیش از حد سفت و خشک عمل می‌ کند، به‌ ویژه در محور عقب. هنگام عبور از ناهمواری‌ ها یا دست‌اندازها، تکان‌ های نسبی شدیدی به کابین منتقل می‌ شود که حس نارضایتی سرنشینان عقب را به همراه دارد.

از منظر مکانیکی، علت اصلی این موضوع به فنر‌بندی کوتاه و کم‌ دامنه برمی‌ گردد. به‌ علاوه، سیستم کمک‌ فنرها به‌ گونه‌ ای طراحی شده که بیشتر برای رانندگی اسپرت بهینه شده تا راحتی خانوادگی. این طراحی در جاده‌ های هموار شاید مشکلی ایجاد نکند، اما در شهرهای ایران که غالباً مسیرها ناهموار هستند، تجربه سواری مطلوبی را ارائه نمی‌ دهد.

سختی بیش از حد سیستم تعلیق عقب

تعلیق عقب خشک اسپورتیج 2016 به گونه‌ ای است که در مسیرهای شهری با سرعت‌ گیر یا دست‌ انداز، فشار مستقیم و شدیدی به اتاق وارد می‌ شود. در بسیاری از خودروها، سیستم تعلیق عقب به‌ گونه‌ ای طراحی می‌ شود که انرژی ضربه را جذب کند و آن را به نرمی انتقال دهد. اما در اسپورتیج، نبود تنظیمات پیشرفته یا کمک‌ فنرهای تطبیقی باعث شده سواری در مسیرهای شهری خسته‌ کننده و گاهاً آزاردهنده باشد.

همچنین، هنگام عبور از پیچ‌ ها با سرعت بالا، عدم تعادل در توزیع وزن و خشکی تعلیق می‌ تواند منجر به پرش عقب خودرو و کاهش پایداری گردد. این مسأله برای رانندگانی که امنیت و کنترل خودرو را در اولویت قرار می‌ دهند، نگرانی جدی به حساب می‌آید.

عملکرد ضعیف در مسیرهای ناهموار

در تست‌ های جاده‌ ای متعدد، اسپورتیج 2016 در عبور از مسیرهای ناهموار یا خاکی عملکرد ضعیفی از خود نشان داده است. یکی از دلایل آن، فاصله نسبتاً کم کف خودرو با سطح زمین در مقایسه با سایر SUV های این کلاس است. این عامل باعث می‌ شود که عبور از سنگلاخ یا زمین‌ های شیب‌ دار با خطر برخورد بخش‌ های زیرین خودرو مواجه شود.

در این بین، طراحی زاویه ورود و خروج نیز در کاهش توانایی آفرود نقش دارد. هرچند اسپورتیج یک SUV شهری محسوب می‌ شود، اما انتظار می‌ رود خودروهایی در این کلاس حداقل در مسیرهای غیرآسفالته نیز عملکرد قابل‌ قبولی ارائه دهند؛ چیزی که در مورد این مدل به‌ وضوح مشاهده نمی‌ شود.

مشکلات پیشرانه و گیربکس

یکی از مهمترین قسمت‌ هایی که کاربران و کارشناسان همواره به آن اشاره داشته‌ اند، عملکرد نه‌ چندان روان موتور و گیربکس است. مدل‌ های مجهز به موتور 2.0 لیتری، در بسیاری از شرایط، خصوصاً در شتاب‌ گیری اولیه و سبقت‌ گیری‌ ها، کند عمل می‌ کنند.

همچنین، در مدل‌ هایی که از گیربکس اتوماتیک 6 سرعته استفاده شده، تعویض دنده‌ ها با تأخیر و گاهی همراه با لرزش انجام می‌ شود. این مسأله نه‌ تنها از نظر عملکرد رانندگی آزاردهنده است، بلکه به مرور زمان می‌ تواند به سایش بیش از حد قطعات داخلی گیربکس منجر شود.

پاسخ گیربکس و تأخیر در تعویض دنده‌ ها

یکی از شکایات رایج دارندگان کیا اسپورتیج 2016 و منتقدان خودرو، مربوط به عملکرد گیربکس اتوماتیک آن است. به‌ طور خاص، گیربکس 6 سرعته اتوماتیکی که در بسیاری از نسخه‌ ها استفاده شده، تأخیر محسوسی در هنگام تعویض دنده‌ ها دارد. در هنگام شتاب‌ گیری از حالت توقف کامل یا سبقت‌ گیری، تعویض دنده‌ ها با تأخیر انجام می‌ شود که هم آزاردهنده و هم در شرایط پر ترافیک می‌ تواند خطرناک باشد.

از منظر مکانیکی، این مسأله به تنظیم محافظه‌ کارانه ماژول کنترل گیربکس باز می‌ گردد که بیشتر بر مصرف سوخت تمرکز دارد تا پاسخ‌ دهی سریع. این اولویت، گرچه در رانندگی شهری شاید مفید باشد، اما در جاده یا مسیرهای شیب‌ دار باعث کاهش لذت رانندگی می‌ شود. همچنین، لرزش در تعویض دنده‌ های پایین‌ هم دیده می‌ شود که حس فرسودگی زودرس گیربکس را منتقل می‌ کند.

کُندی موتور در دورهای پایین

موتور تنفس طبیعی 2.0 لیتری مورد استفاده در برخی نسخه‌ های اسپورتیج 2016، در دورهای پایین ضعف محسوسی دارد. در هنگام حرکت آرام یا آغاز حرکت، موتور عملکرد ضعیفی دارد و برای افزایش سرعت، فشار بیشتری بر پدال گاز نیاز است. این کندی به نمودار گشتاور موتور باز می‌ گردد که در دورهای بالا توان واقعی خود را نشان می‌ دهد؛ مشکلی که در رانندگی شهری بسیار محسوس است.

در مقایسه با رقبایی مثل هوندا CR-V یا مزدا CX-5، موتور اسپورتیج کم‌ انرژی‌ تر و ناهماهنگ‌ تر به‌نظر می‌ رسد. گرچه نسخه‌ های مجهز به موتور توربو شرایط بهتری دارند، اما در مدل‌ های پایه، این ضعف عملکردی کاملاً مشهود است.

نگرانی‌ ها درباره مصرف سوخت

مصرف سوخت یکی از فاکتورهای کلیدی برای خریداران SUV است و متأسفانه کیا اسپورتیج 2016 در این زمینه عملکرد ضعیفی دارد. در حالی که اعداد رسمی سازمان محیط زیست آمریکا (EPA) مصرف 9 تا 11 لیتر در صد کیلومتر را نشان می‌ دهند، در استفاده واقعی، به‌ویژه در ترافیک شهری یا با سرنشینان کامل، مصرف به راحتی به 12 لیتر یا بیشتر نیز می‌ رسد.

مقایسه با رقبا در سگمنت SUV کامپکت

در مقایسه با رقبایی مثل تویوتا راو4، هوندا CR-V و سوبارو فارستر، اسپورتیج 2016 از نظر مصرف سوخت رقابت‌ پذیر نیست. برای مثال، راو4 هیبرید یا نسخه پایه CR-V معمولاً 1 تا 2 لیتر در هر 100 کیلومتر مصرف کمتری دارند که در طول زمان، تفاوت هزینه چشمگیری ایجاد می‌ کند.

یکی از عوامل این مصرف بالا، وزن بیشتر اسپورتیج و طراحی آیرودینامیکی ضعیف‌ تر آن نسبت به رقباست. همچنین، فقدان تکنولوژی‌ هایی مثل استارت-استاپ یا غیرفعال‌ سازی سیلندرها در موتور نیز مزید بر علت شده است.

عوامل مؤثر بر مصرف سوخت بالا

از جمله عوامل فنی مؤثر بر مصرف سوخت زیاد اسپورتیج 2016 می‌ توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • تنظیمات موتور: موتور تنفس طبیعی فاقد تزریق مستقیم سوخت و تکنولوژی‌ های جدیدتر است که بازده حرارتی را کاهش می‌ دهد.
  • عملکرد گیربکس: گیربکس شش‌ سرعته دنده‌ ها را بیش از حد نگه می‌ دارد و در نتیجه دور موتور بالا می‌ رود.
  • وزن خودرو: اسپورتیج با وزن حدود 1500 کیلوگرم، سنگین‌ تر از برخی رقباست.
  • مقاومت هوا: طراحی جلوپنجره بزرگ و ارتفاع بالا مقاومت بیشتری در برابر باد ایجاد می‌ کند.

این عوامل در کنار هم باعث می‌ شوند تا هزینه سوخت مصرف‌ کننده در بلندمدت بیشتر از چیزی باشد که در ابتدا تصور می‌ شد.

کیفیت ساخت داخلی و مونتاژ

در بازاری پررقابت مانند SUV های کامپکت، کیفیت داخلی نقش مهمی در رضایت مشتری دارد. متأسفانه اسپورتیج 2016 در این زمینه نیز عملکرد متوسطی دارد. در حالی که طراحی کابین مدرن و ارگونومیک است، اما بسیاری از مواد استفاده‌ شده؛ به‌ ویژه در تیپ‌ های پایه؛ کیفیت لازم را ندارند.

استفاده از پلاستیک خشک و بی‌ کیفیت

در نگاه دقیق‌ تر، مشخص می‌ شود که کیا در بسیاری از نقاط کابین از پلاستیک خشک استفاده کرده است. از داشبورد گرفته تا رودری‌ ها، مواد استفاده‌ شده هم ارزان به‌ نظر می‌ رسند و هم در نور روز انعکاس نامطلوبی دارند. این تصمیم طراحی، ارزش ادعایی خودرو را کاهش می‌ دهد.

حتی در تیپ‌ های بالاتر که صندلی‌ ها از چرم مصنوعی یا مواد نرم‌ تری استفاده می‌ کنند، هنوز بخش‌ هایی از کابین با کیفیت پایین و ناهماهنگ به‌ نظر می‌ رسند؛ مثل دسته دنده یا دسته‌ های تنظیم صندلی.

ضعف در مونتاژ و ورود صدا به کابین

یکی دیگر از معایب اسپورتیج 2016، ورود صدای باد و نویز جاده‌ ای به داخل کابین است. در سرعت‌ های بالا، صدای باد از اطراف پنجره‌ ها یا درزهای درب‌ ها کاملاً قابل شنیدن است. همچنین پس از چند هزار کیلومتر کارکرد، صدای لق‌ لق یا جیرجیر از داشبورد یا رودری‌ ها شروع می‌ شود.

این موارد ناشی از عایق‌ بندی ضعیف، استفاده از پیچ و اتصالات بی‌ کیفیت، و عدم استفاده از مواد جاذب صوت در زیرکاری خودرو است. اگرچه این مشکلات فنی مستقیم ایجاد نمی‌ کنند، اما حس کیفیت پایین و مونتاژ عجولانه را منتقل می‌ کنند.

مشکلات فنی اسپورتیج 2016

محدودیت‌ های سیستم چندرسانه‌ ای (اینفوتینمنت)

در دوران کنونی که ارتباط دیجیتال نقش کلیدی در تجربه کاربری خودرو دارد، سیستم اینفوتینمنت می‌ تواند نقطه قوت یا ضعف قابل توجهی باشد. متأسفانه، سیستم چندرسانه‌ ای اسپورتیج 2016، به‌ ویژه در تیپ‌ های پایه، عملکرد ضعیفی دارد. در حالی که تیپ‌ های بالاتر مجهز به نمایشگر لمسی با ناوبری و اتصال گوشی هوشمند هستند، تجربه کلی کار با سیستم پایین‌ تر از حد انتظار است.

رابط کاربری قدیمی و واکنش کند

طراحی رابط کاربری سیستم اینفوتینمنت اسپورتیج 2016 حتی در زمان عرضه هم قدیمی به نظر می‌ رسید. گرافیک‌ ها ساده، منوها پیچیده و عملکرد لمسی نمایشگر کند است. این موضوع در هنگام رانندگی می‌ تواند خطرناک باشد، چرا که راننده زمان بیشتری را صرف کار با نمایشگر کرده و توجهش از مسیر پرت می‌ شود؛ موضوعی که اهمیت زیادی دارد.

بدتر آن‌ که، تیپ‌ های پایه فاقد قابلیت Apple CarPlay یا Android Auto هستند؛ ویژگی‌ هایی که در سال 2016 در حال تبدیل شدن به استاندارد صنعت بودند. این نقص باعث عقب‌ ماندگی اسپورتیج نسبت به رقبایی مانند مزدا CX-5 یا فورد اسکیپ شده است.

دید عقب محدود و کیفیت پایین دوربین دنده عقب

با وجود طراحی اسپرت و مدرن، اسپورتیج 2016 در بخش دید عقب ضعف دارد. ستون‌ های ضخیم عقب و ارتفاع بالای خط پنجره باعث شده دید طبیعی به عقب کاهش یابد و راننده به شدت به دوربین عقب وابسته شود.

متأسفانه، کیفیت دوربین دنده عقب نیز قابل قبول نیست. رزولوشن پایین، به‌ ویژه در تیپ‌ های ارزان‌ تر، و عملکرد ضعیف در نور کم، کارایی این سیستم را کاهش می‌ دهد. از نظر ایمنی و کاربری، این یک نقطه‌ ضعف مهم برای خودرویی است که بسیاری آن را به عنوان گزینه‌ ای خانوادگی انتخاب می‌ کنند.

فضای محدود صندلی عقب و بار

در حالی که صندلی‌ های جلوی اسپورتیج فضای مناسبی برای راننده و سرنشین جلو فراهم می‌ کنند، صندلی‌ های عقب فضای نسبتاً محدودی دارند. فضای زانو و سر در ردیف دوم در مقایسه با رقبا کمتر است، که در سفرهای طولانی یا با سرنشینان بالغ می‌ تواند ناراحت‌ کننده باشد.

حجم بار کمتر نسبت به رقبا

فضای بار عقب در اسپورتیج 2016 نسبت به رقبا محدود است. با حجمی حدود 740 لیتر با صندلی‌ های عقب باز و 1540 لیتر در حالت خوابیده، این خودرو در مقایسه با تویوتا راو4 یا هوندا CR-V که حجم‌ های بیشتری ارائه می‌ دهند، عملکرد ضعیف‌ تری دارد.

این کمبود فضا برای خانواده‌ هایی که نیاز به حمل چمدان، کالسکه کودک یا تجهیزات ورزشی دارند، دردسرساز است. از منظر طراحی، نشان‌ دهنده اولویت‌ دهی به ظاهر بیرونی در مقابل کارایی داخلی است؛ تعادلی که بسیاری از خودروهای اسپرت‌ نما با آن دست‌ به‌ گریبان هستند.

عملکرد ترمز و حس پدال

یکی از بخش‌ هایی که کمتر مورد توجه قرار می‌ گیرد اما بسیار مهم است، سیستم ترمز خودروست. اگرچه اسپورتیج 2016 مجهز به ترمز دیسکی در هر چهار چرخ و سیستم ABS است، اما عملکرد واقعی ترمزها قابل اعتماد نیست.

مسافت توقف طولانی‌ تر در حالت بار کامل

در شرایط رانندگی عادی، ترمزها عملکرد قابل‌ قبولی دارند. اما زمانی که خودرو با بار کامل یا سرنشینان زیاد حرکت می‌ کند، مسافت توقف افزایش چشمگیری می‌ یابد. این موضوع برای خودرویی با مرکز ثقل بالا (مانند SUV ها) که ذاتاً پایداری کمتری نسبت به سدان‌ ها دارند، نگران‌ کننده است.

همچنین، پدال ترمز حس نرمی و واکنش دیرهنگامی دارد که نیازمند فشار بیشتری برای ترمزگیری مؤثر است. این ویژگی در شرایط اضطراری ممکن است مشکل‌ ساز شود.

قابلیت‌ های محدود خارج از جاده

اگرچه اسپورتیج به عنوان یک SUV کامپکت شناخته می‌ شود، اما توانایی‌ های آن در مسیرهای آفرود بسیار محدود است. سیستم چهارچرخ محرک ارائه‌ شده بیشتر مناسب خیابان‌ های لغزنده شهری است تا مسیرهای ناهموار واقعی. فاصله کم از سطح زمین و فقدان امکاناتی مانند کنترل سرازیری یا دیفرانسیل قفل‌ شونده، باعث شده این خودرو در برابر رقبایی مانند سوبارو فارستر عقب بماند.

هندسه نامناسب تعلیق برای مسیرهای خشن

سیستم تعلیق اسپورتیج که برای راحتی در شهر طراحی شده، فاقد انعطاف و مقاومت لازم برای آفرود است. کمک‌ فنرها و اجزای زیرین خودرو برای مسیرهای سنگلاخی یا ناهموار تقویت نشده‌ اند، و در صورت استفاده شدید، احتمال آسیب به قطعات زیر خودرو وجود دارد.

ارزش فروش مجدد و نرخ افت قیمت

یکی از عوامل مهم در تصمیم‌ گیری خرید خودرو، هزینه نگهداری در بلندمدت و ارزش فروش مجدد آن است. کیا اسپورتیج 2016، با وجود قیمت اولیه رقابتی، افت قیمت سریعی نسبت به رقبا دارد. طبق آمار بازار، در بازه پنج‌ ساله ارزش آن به کمتر از 50 درصد قیمت اولیه کاهش می‌ یابد.

این افت سریع به عوامل متعددی مرتبط است: رتبه متوسط در گزارش‌ های کیفیت، مشکلات درک‌ شده در مونتاژ، و جایگاه ضعیف‌ تر برند کیا نسبت به برندهایی مانند تویوتا یا هوندا.

مشکل در سیستم‌ های الکترونیکی و هشدارهای داشبورد

یکی دیگر از نقاط ضعف کیا اسپورتیج 2016، مربوط به سیستم‌ های الکترونیکی است. بسیاری از مالکان گزارش داده‌ اند که چراغ‌ های هشدار در داشبورد مانند کنترل پایداری، سیستم ترمز ABS و کیسه‌ های هوا بدون وجود مشکل واقعی روشن می‌ شوند. این اتفاق‌ ها باعث سردرگمی و مراجعه‌ های غیرضروری به تعمیرگاه می‌ شود.

خرابی سنسورها و خطاهای تشخیص

از ایرادات رایج در این مدل می‌ توان به خرابی سنسور فشار باد لاستیک‌ ها، سنسور اکسیژن، و سنسور جریان هوای ورودی اشاره کرد. هرچند این موارد به‌ تنهایی کوچک به‌نظر می‌ رسند، اما جمع آن‌ ها می‌ تواند هزینه‌ های تعمیراتی را افزایش دهد و اعتماد مالک به خودرو را کاهش دهد.

این مسائل معمولاً ناشی از کیفیت پایین قطعات برقی خودرو و اتصالات، و همچنین عایق‌ بندی نامناسب در برابر شرایط آب‌ و هوایی است.

ضعف در سیستم تهویه مطبوع و گرمایش

برای رانندگانی که در مناطق با آب‌ و هوای گرم یا سرد زندگی می‌ کنند، عملکرد سیستم تهویه خودرو اهمیت بالایی دارد. اسپورتیج 2016 در این زمینه عملکردی متوسط دارد. در هوای معتدل مشکلی نیست، اما در شرایط دمایی شدید، کارایی کاهش می‌یابد.

سرمایش ناکافی در دمای بالا

تعداد زیادی از کاربران اعلام کرده‌ اند که کولر خودرو در روزهای گرم عملکرد ضعیفی دارد و زمان زیادی برای خنک کردن فضای کابین نیاز است. طراحی داخلی با رنگ‌ های تیره نیز به این مشکل دامن می‌زند. کمپرسور و کندانسور سیستم تهویه نیز نسبت به حجم کابین کوچکتر از حد نیاز هستند.

در هوای سرد نیز گرم‌ کن کابین عملکرد ضعیفی دارد و تاخیر زیادی در گرم شدن و رفع بخار شیشه جلو ایجاد می‌شود.

فناوری قدیمی نسبت به رقبا

با وجود تجهیزاتی مانند بلوتوث، کروز کنترل و ناوبری اختیاری، اما پکیج فناوری کلی این خودرو ضعیف‌ تر از رقباست. بسیاری از امکانات پیشرفته مانند کروز کنترل تطبیقی، هشدار خروج از خط، ترمز اضطراری خودکار و مانیتور نقاط کور یا به‌طور کامل وجود ندارند یا فقط در تیپ‌ های گران‌ قیمت ارائه شده‌ اند.

در مقایسه، بسیاری از رقبا در همان سال امکانات ایمنی بیشتری را به‌ صورت استاندارد ارائه می‌ دادند.

عایق‌بندی ضعیف صدا و بازخورد جاده‌ای زیاد

یکی از شاخص‌ های مهم کیفیت کابین، میزان انتقال صدای بیرون به داخل خودروست. اسپورتیج 2016 در این زمینه نیز ضعیف عمل کرده است. حتی در سرعت‌ های متوسط جاده‌ ای، صدای باد، جاده و موتور به‌وضوح در کابین شنیده می‌ شود.

بدنه نازک و عایق صوتی ناکافی

یکی از دلایل اصلی این مشکل، استفاده از پنل‌ های درب نازک و نبود مواد عایق صوتی در کف و دیواره موتور است. اگرچه این روش باعث کاهش وزن و هزینه تولید می‌ شود، اما باعث افت کیفیت تجربه رانندگی می‌ شود. در مقایسه، خودروهایی مانند مزدا CX-5 یا هوندا CR-V کابینی بسیار ساکت‌ تر دارند.

آیا کیا اسپورتیج 2016 ارزش خرید دارد؟

اگرچه کیا اسپورتیج 2016 طراحی زیبا و امکانات مناسبی برای قیمت خود دارد، اما در عملکرد فنی، راحتی، کیفیت ساخت لوازم یدکی کیا و دوام بلندمدت کاستی‌ های زیادی دارد. واضح است که در این خودرو مصالحه‌ هایی صورت گرفته که به افت کیفیت کلی انجامیده است.

تعلیق خشک، موتور ضعیف، مشکلات الکترونیکی و کیفیت پایین مواد داخلی، همگی باعث می‌ شوند این خودرو در میان SUV های هم‌ رده چندان گزینه قابل اعتمادی نباشد. مگر اینکه با قیمت بسیار پایین خریداری شود یا صرفاً برای استفاده کوتاه‌ مدت مدنظر باشد.